கோணங்கி "த" நாவல்
-----------------------------------------------------
ஓவியம்
(ஞானப்பிரகாசம் ஸ்தபதி)
வாதை ஒலிக்கும்ஒடியன்பாதை தெரிந்தும் தெரியாத காலங்களில் பயணிப்பது. இந்த ஒடியன் தன் குத்திட்ட பார்வையால் ஒருவரை உற்றுப் பார்த்த உடனேயே இந்தவெளி எந்தவெளியில் இருக்கிறதென்று காலக்கணிப்பிற்கு அப்பால் சலனமுறுவர் எனச் சொன்னதும் காக்கை.
ஒடியன்அகலவிழிகளால்நேரத்துக்கொருஉணர்பரப்பில்அலைபாய்வதுசட்டெனப்புலனாவதில்லை.அவனைப் பார்த்ததாகச் சொல்வதெல்லாம் கட்டுக்கதை.
ஒடியனுக்கு மையலுறத் தெரியாது. இயல்பே குழந்தை. அதிகவயதிலும் குழந்தையாகவே வாழ்ந்தான். ஒடியன் பலநாள் தூங்குவான். தானா விழுந்த கல்மரங்களில் இருக்கிறான். நீண்டகால தேரைவிழுந்த கல்லினைச் சிற்பிக்கு ஆகாது. கல்லில் தேரை இருப்பது ஒடி இடம். தேரையின் ஈரஒடுக்கம் ஆழக்கல்லுக்குள் மோனத்தில்இருப்பதும் சிற்பம்.. தேரையைக் கலையாக்கினான். அனாதைப் பிணங்களில் கபாலம் எடுத்து சித்திரகபாலமாக்கும் ஒடியனைப் பயந்த்து காடு. இல்லாதவர்களும் தூங்குகிறார்கள் ஒடியனோடு. அணிகலன் நெகிழ விம்மியழும் பேய்மகளிர் கடுங்காற்றில் பொற்காசுகள் உதிர்ப்பக் கூடிவருகிறார்கள். பாம்பு ஓடிநெளியும் ஆறறல்மணலில் கால்பதித்து வர இடைஇடை அழிப்பாங்கதை. அறல் மணலிடத்தே சேவல் பாதங்கள் செறிந்துள்ளதை உற்றாள் ஒருத்தி. செல்லும்வழி இருட்டில் சித்திரகபாலம் ஒடியன்குகை. இறந்தவர்களே காணமுடியும். ஒவ்வொரு கபாலமும் ஒரு குகை. குடியத்தில் சித்திரமழிந்த கபாலத்திரள். அந்தமலைக் கற்கருவிகள் விழுந்துகிடக்கும் சிற்பப் பட்டறை. கபாலத்தோடு கல்லாயுதம் இணைத்தால் இசையும் சித்ரகபாலமும் தோன்றும். உறக்கத்தில் காமமும் பிறழ்வும் ஆழத்தில் நிர்வாணமாய்ச் செல்கிறார்கள். மிருகங்கள், தாவரங்கள் உடுக்களோடு சேர்ந்திருக்கும் இடைவெளியில் ஒடி தூங்குகிறான். உடுக்களுடன் ஒடியன் தூக்கம் வேகமானது. நட்சத்திரங்களின் ஒளிவருடங்களில் சந்திக்கிறான் உன்னையும். மிகப்பெரும் அந்தகாரத்தில் இருளிப்படர்ந்து துயில்தல். யாரும் பார்க்காத இருட்டுதான் உறக்கம். அது தியானம் மருந்து அபினுக்குள் இருக்கும் தூக்கம். இந்த ஒடியனுடைய பிரதியை அரிதுயில் நிலைக்குக் கொண்டுசெல்வதன்மூலம் ஜாடிக்காரி பாலத்தீனா “தி 'காக்கரீஸ் அன் க்ரோ ஆஃப் ஒடியன்” நூலைத் திறக்கிறாள். அவளால் காணமுடியவில்லை. ஒல்லாந்த மாணாக்கியரும் திறக்கமுடியவில்லை. டாக்டர் நிக்கோலஸ் துல்ப் ஓவிய இருட்டிலிருந்து மெய்யொளியில் மெல்லப் படர்கிறார் ஒடியன் தூக்கத்தில். நிறங்கள் உறக்கத்தை நோக்கி மெய்யுருகி உருவழிந்து சிருஷ்டியாவதை உணரக்கூடும். திறந்தவிழிகளால் கலையைப் பார்க்கமுடியவில்லை. மூடிய இமைமீது கலை வரையப்படும். கண்ணைத் திறந்தால் கலை மறைகிறது. குருவாடிக் கழுதையைவிட வண்ணானின் சாயம்போன காட்டுத்துணிகளின் கிழிசல் பட்டும்படாமல் ஒருங்கிசைவில் சித்திரத்துகிலுக்கு முந்திய எச்சமாகிறது. சொக்கை வண்ணானும் கட்ட ஒடியனும் செம்மறிக் கிடாச்சண்டைக்கு ஏகும் மலைக்கிராமப் பாதை. கழுதையுடன் தூங்கிநடக்கும் ஒடியனை மலைக்குத் தெரியும். ஆளில்லாத இடத்துக்குச் செல்லும் குருவாடிக்கழுதைமேல் ஒடியன் சேவல் போருக்குச் செல்கிறான். குழிகள் சுழன்று வருகிற ஆழ்ந்த காயங்கள் உடைய ஆறு, முடுகரைக்கு அந்தப்பக்கம் ஒடுமரங்கள் நிறைந்த மலையூர், அருகில் ஒடுங்காடு தான் அவன் பூர்வமண்மம். ஆசினிப்பலா மரங்களையுடைய ஓடுங்காடு பார்த்து கெக்கலித்தான் ஒடி. அம்புக்கட்டுகளோடு இடுப்பில் துடி தொங்கும்.... துடித்துத் தட்டிய துடிக்குரல் கேட்டு பட்சிகள் கலைந்துபறந்தன சுற்றி. ஓடுங்காடு கடந்து அவன் உடல்போகாமல் நடந்தபடி தூங்கவாரம்பித்தான். தூக்கத்தில் நரைக்கொடி மணம். ஒடியல் வேரடியில் காலம் தூங்கிக்கொண்டு இருந்தது. பழங்கதையின்படி சிடாயுவின் வழித்தோன்றலாய் சிறு அரசன் புள்ஒடி விநதையைச் சீயாளென்பான். அரணன் அரம்பையைக் கூடியதில் சம்பாதியும் சிடாயும் பண்டு இருந்தே கழுகுலகம் மனிதரைக் கடந்திருப்பதில் புள்ளுநூல் அறிவீர். பகுத்தறிவின் கிரகச் சுழற்சியினை சிடாயு தம் இரு சிறகால் தொட்டு நிறுத்திவிட உள்ளே பெருஞ்சுழற்சியாய் ஒடிகிரகத்துக்கு வளைந்து பறப்பதில் வலியபரந்த சிறைநிழலில் செல்லும்படி ஆகாயநெறியே நாம் இவ்வேளை பறந்துகொண்டு இருக்கிறோம். சிடாயுடலில் கூடுமாறிச்செல்லும் பலவின்பால் பிறவிகளில் ஒடி இனவரைவியலில் “தி க்ரோ ஆஃப் ஒடியன்என்றழைப்பதில்பால்த்தீனாதம்வழிவந்தஜலப்பிரளயத்தில்திக்ரோஆஃப்நோவாவிலிருந்து கிருஸ்தவ ஊழியுடன் முதல் காக்கையை படகிலிருந்து நோவா பறக்கவிட்டதில் தொடங்கிக் கடந்து நேரில் தேடிப்போக ஆவலுற்றாளாம். மேலும் ஒடி கல்லளை ஓவியங்களில் அதீதப் பழம் புள்ளுக்களும் புராண தாந்த்ரீக விதவை அரக்கி தண்டகாரண்யத்தில் ஜனஸ்தானமென்னும் இடத்திற் குடிபுகுந்த்தால் அவள் இரத்தநரகி, பூருவ இருடி மூக்கையும் காதுகளையும் அறுத்து சிக்ஷித்து முலையறுத்த இரத்தக்குகை மடு தீராமல் சித்திரம் வழிந்தது. வாதையுறு மூதாய் அவகதியடைந்த துயர ஊற்று எம் கலையாவதென ஒடி சித்தரித்த எத்தீய ஆவிகளும் தனியுலகாகும் பரப்பில் வெளியே தொலைவில் சூர்ப்பனகை மூக்கில் ஒழுகிய குருதி உடுக்களாய் சிதறிச்செவ்வொளிகாட்டி யாவும் விலங்குருப் புள்ளு எலும்புகளின் சேட்டை. ஒடிப்புதிரில் கல்லாத்தி எனும் இளம்பறவை எந்நேரமும் பாடுகிறது யாருக்காகவுமின்றி. கல்லாத்திப் பறவைக்கு பவளக்கூண்டு முடைந்து அழுகுரலிடும் பாடலை திரும்பவும் பாடினான் கட்ட ஒடியன்.
No comments:
Post a Comment